W tym wydaniu tylko jedna
sprawa dotycząca unieważnienia znaku MICHAŁKI z uwagi na obszerność tej sprawy.
W NSA: wyrok oddalający skargę kasacyjną od wyroku WSA oddalającego
skargę na decyzję UP unieważniającą prawo ochronne na słowno-graficzny znak
MICHAŁKI (zarzut – zła wiara, przypomnienie sporu oraz sporu w sprawie o
unieważnienie prawa ochronnego na słowny znak MICHAŁKI).
Baza orzecznictwa prawomocnego:
wyrok WSA w ww. sprawie dot. unieważnienia prawa ochronnego na słowno-graficzny
znak MICHAŁKI (Sąd podziela stanowisko Urzędu. że w dacie zgłoszenia spornego
znaku towarowego uprawniony miał pełną świadomość, że oprócz niego, także inne
podmioty wprowadzały do obrotu wyrób cukierniczy "michałki".
Zgłoszenie do ochrony spornego znaku towarowego nie miało na celu odróżnianie
towarów uprawnionego od towarów innych przedsiębiorców, którzy także stosowali
dla wyrobów cukierniczych nazwę "michałki". Uzyskana ochrona mająca
charakter prawa wyłącznego miała służyć do oddziaływania na inne podmioty w
celu uniemożliwiania im oferowania tego samego typu towarów z wykorzystaniem
nazwy "michałki". Skarżący wiedział, że wyraz "michałki"
był używany przed zgłoszeniem spornego znaku towarowego, a nadto miał
świadomość, że oznaczeniem tym posługiwały się podmioty z tej samej branży na
rynku krajowym, które, podobnie jak uprawniony, podlegały wcześniej wspólnej
strukturze nadrzędnej jaką było Zjednoczenie Przemysłu Cukierniczego. Przy czym
nazwa wyrobu jak i receptura, według której był on produkowany była dla
wszystkich producentów identyczna i zalecana do stosowania przez Zjednoczenie.
Zatem obok skarżącego funkcjonowali inni producenci, którzy podobnie jak
skarżący stosowali oznaczenie dla określonego wyrobu cukierniczego, i których
obecność na rynku powinien skarżący respektować nie zamykając drogi poprzez
uzyskanie prawa wyłącznego).
Kryterium posiadania pozwolenia na dopuszczenie leku do obrotu nie jest wyłączną przesłanką interesu prawnego
WSA w wyroku z 2015 r. w sprawie dot. unieważnienia patentu pt. Zastosowanie przeciwciała skierowanego przeciw ErbB2, zastosowanie przeciwciała skierowanego przeciw ErbB oraz zestaw zawierający to przeciwciało stwierdził: „kryterium posiadania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu nie jest wyłączną przesłanką interesu prawnego; dla istnienia stosunku konkurencji nie jest konieczne, by realny konkurent wprowadzał na rynek przedmiot wchodzący w zakres patentu”.
NSA w wyroku z 2017 r. w sprawie dot. unieważnienia ww. patentu stwierdził: „realny konkurent to taki, którego zamiar wytwarzania, wprowadzenia na rynek lub stosowania technologii opisanej w dokumencie patentowym; realny konkurent uprawnionego z patentu, zainteresowany wprowadzeniem na rynek preparatów odpowiadających preparatom zastrzeżonym danym patentem, o którym sądzi, że nie powinien zostać opatentowany z uwagi na to, że nie zostały spełnione ustawowe warunki do jego uzyskania, posiada interes prawny w rozumieniu art. 28 k.p.a. uprawniający go do wszczęcia postępowania w sprawie unieważnienia patentu”.
Ww. wyroki wraz z pełnymi uzasadnieniami zostały zamieszczone w bazie orzecznictwa prawomocnego w Newsletterze nr 4/I/2018.
GEN MŁODOŚCI nie jest oznaczeniem opisowym dla kosmetyków
WSA w wyroku z 2016 r. stwierdził:
„Sąd podziela pogląd UP, że GEN MŁODOŚCI jest to określenie co najwyżej aluzyjne, ewentualnie nawiązujące do czegoś co pomaga zachować młodość. Jednakże w odniesieniu do towarów do ochrony których ten znak jest przeznaczony tj. do szeroko rozumianych kosmetyków oraz preparatów biologicznych stosowanych w przemyśle i pracach badawczych nie jest to nazwa rodzajowa. Wyrażenie GEN MŁODOŚCI tworzące sporny znak dotyczy nieistniejącego w przyrodzie bytu. Zdaniem Sądu, sporny znak towarowy GEN MŁODOŚCI nie wskazuje rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości, ilości, wartości, przeznaczenia, sposobu wytwarzania, składu, funkcji lub przydatności. Znak ten nie opisuje rodzaju produktu kosmetycznego ani jego cechy”.
Ww. wyrok wraz z pełnymi uzasadnieniem został zamieszczony w bazie orzecznictwa prawomocnego w Newsletterze nr 3/I/2018.
Urząd UE ds. Własności Intelektualnej European Union Intellectual Property Office (EUIPO) zamiast Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego The Office for Harmonization in the Internal Market (OHIM) a także znak towarowy Unii Europejskiej zamiast wspólnotowego znaku towarowego
Zgodnie z opublikowanym w dniu 24 grudnia 2015 r. Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 z dnia 16 grudnia 2015 r. Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) zmienia nazwę na Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO). Tekst rozporządzenia w linku „Przepisy Prawne”.
Od 23 marca 2016, a więc 90 dni po wejściu w życie opublikowanych przepisów, OHIM zmieni nazwę na Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), a wspólnotowy znak towarowy zostanie przemianowany na znak towarowy Unii Europejskiej.
W dniu 23 marca 2016 r. wszystkie dotychczasowe wspólnotowe znaki towarowe zostaną automatycznie przekształcone w znaki towarowe Unii Europejskiej lub zgłoszenia znaków towarowych Unii Europejskiej.
Rozporządzenie zmieniające zmienia także opłaty pobierane przez Urząd, co obejmuje ich ogólne obniżenie, szczególnie w zakresie opłat za przedłużenie zgłoszenia znaków towarowych. W dniu 23 marca 2016 r. nastąpi automatyczna aktualizacja formularzy internetowych oraz kalkulatora opłat, tak aby odpowiadały one nowemu systemowi.
Od 1996 r. OHIM rozpatrzył w swojej siedzibie w hiszpańskim Alicante ponad 1,3 mln zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych w 23 językach UE z prawie każdego kraju i regionu świata. (eur-lex.europa.eu, uprp.pl)
