17-21 listopada 2025 r.

 

W UP: Browar wystąpił o unieważnienie prawa ochronnego na słowno-graficzny znak ORYGINALNA RECEPTURA WARZONE TRADYCYJNIE NAJLEPSZE Z KUFLA MOCNE, udzielonego na rzecz innego Browaru, przeciwstawiony m. in. słowno-graficzny znak KUFLOWE MOCNE 7,2% TRADYCYJNA RECEPTURA MOCNO WARZONE CENIONE PRZEZ SMAKOSZY (zarzut – konfuzja); firma z Wlk. Brytanii wystąpiła o unieważnienie prawa ochronnego na słowny znak HEALTH LABS CARE, udzielonego na rzecz spółki z Warszawy (zarzuty – brak zdolności odróżniającej, konfuzja); właścicielka firmy z Torunia wystąpiła o unieważnienie prawa ochronnego na słowno-graficzny znak CENTRUM NIERUCHOMOŚCI KOPERNIK, udzielonego na rzecz byłego męża (zarzut – zła wiara).

 

W WSA: wyroki oddalające skargi spółki z Warszawy na decyzje UP unieważniające prawa ochronne na słowno-graficzny znak ALMIG COMPRESSOR SYSTEMS, słowny znak ALMIG COMPRESSOR POLSKA S.A. oraz słowy znak ALMIG, z wniosku firmy z Niemiec (zła wiara).

 

W NSA: wyroki oddalające skargi kasacyjne spółki z Krakowa od wyroków WSA oddalających skargi na decyzje UP oddalające wnioski o unieważnienie praw ochronnych na słowno-graficzne znaki eINFO: MONITORING, eINFO: AWIZO, eINFO: PRZESYŁKA, eINFO: ODBIÓR oraz eINFO: DORĘCZENIE, udzielonych na rzecz spółki z Warszawy (znaki nie są opisowe).

 

Baza orzecznictwa europejskiego: wyrok Sądu (trzecia izba), T-563/24 – postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku, graficzny unijny znak LÀV, art. 18 ust. 1 i art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/1001, dowód rzeczywistego używania, nieracjonalne lub nadmierne obciążenia dowodowe, zasada dobrej administracji, art. 41 Karty praw podstawowych (dowód rzeczywistego używania powinien opierać się na konkretnych i obiektywnych dowodach, z których wynika, że znak był używany faktycznie i na wystarczającą skalę na danym rynku. Jednakże ów wymóg dotyczący przedstawienia przekonującego dowodu nie może skutkować nieracjonalnymi lub nadmiernymi obciążeniami dowodowymi ani opierać się na bardziej restrykcyjnych wymogach w odniesieniu do jakości dowodów niż wymogi przypomniane w orzecznictwie dotyczącym art. 18 ust. 1 oraz art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2017/1001; w niniejszej sprawie Izba Odwoławcza przyjęła bardzo rygorystyczne podejście, gdy nałożyła na skarżącą wymóg ustanowienia wyraźnego związku między różnymi kodami na fakturach a odnośnymi produktami, który to związek byłby „wyraźny, wyrażony i ukazany”. Tymczasem Izba Odwoławcza nie może, bez dopuszczenia się naruszenia prawa, nałożyć w ramach postępowania w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku wymogu odnośnie do jakości dowodu wykraczającego poza poziom dopuszczalności dowodu rzeczywistego używania na wystarczającą skalę). (źródło: www.curia.europa.eu).